ความรักคือความพร้อมที่จะช่วยเหลือความรับผิดชอบดังนั้นจึงเสียสละและกระทำได้บนความเบิกบานใจ ความรักมีพฤติกรรมอันจำกัดรูปแบบมิได้ดังนั้นจึงอยู่เหนือการอ้างอิง และวิจารณ์ความรักไม่เรียกร้องและหวาดระแวง ดังนั้นไม่ว่าสิ่งใดเกิดขึ้นล้วนมั่นใจในรักเสมอ
ความรักไม่อาจเสาะหา แต่ให้ได้ไม่รู้หมดดังนั้นยิ่งเสาะหายิ่งห่างไกลยิ่งให้ยิ่งมีมากขึ้น
ความรักทำลายความกลัว และความเศร้าหมอง ดังนั้นจึงปลดเปลื้องพันธนาการแห่งความลุ่มหลง
ความรักเป็นสัมพันธภาพที่เหนือกว่าพันธะทั้งมวล ดังนั้นความรักเท่านั้นจะสร้างสันติภาพขึ้นได้
ความรักหล่อเลี้ยงเป็นพลังที่แท้จริงของชีวิต ดังนั้นไร้รัก ชีวิตก็ย่อมจืดชืด และสิ้นคุณค่า
                                       



                                                                   * ความรักย่อมไม่ปฎิเสธสิ่งใดแม้กระทั่งความเกลียด *